A-Z Genera Species Reset






Archief

Persicaria amplexicaulis 'Rosea' - Duizendknoop - - adderwortel

Polygonaceae

Persicaria amplexicaulis 'Rosea'


Standplaats:   zon-halfschaduw

Kleur:   zachtroze

Bloeitijd:   juli - okt.

Hoogte:   130 cm

Planten per m²:   5


Dit was de eerste niet rood-gekleurde selectie die in de handel kwam en dat was begin jaren tachtig. En nog steeds zijn de zachtroze aren niet te verslaan. Heeft een zeer goede habitus, altijd netjes, en niet woekerend. Onmisbare borderplant die vanaf begin augustus tot bijna aan de vorst kleur geeft. Dit oudje kreeg in de keuring de hoogste score, drie sterren.



PERSICARIA algemeen

Bij de keuze uit dit grote geslacht moet men altijd oppassen dat er geen vreselijke woekeraars binnen gehaald worden. Er is al genoeg geschreven over de Japanse Duizendknoop in de kranten van de afgelopen jaren, alhoewel deze nooit de naam Persicaria gehad heeft. De verwarring heeft te maken met de oude naam Polygonum. Beide soorten heten in het Nederlands Duizendknoop. We kunnen u geruststellen, zulke planten kweken we niet! We kweken alleen Persicaria's die niet woekeren en zich netjes als tuinplant gedragen. De lijst is trouwens best groot geworden en soms overvalt je de gedachte: "Hebben we ze allemaal nodig?" Als je dan kritisch kijkt, kun je er toch geen één missen. P. amplexicaulis is zonder twijfel de meest geliefde Persicaria. Ze behoren zeker tot de meest waardevolle nazomerbloeiers die in de loop van het najaar steeds rijker lijken te gaan bloeien met steeds intensere kleuren. Alle P. amplexicaulis selecties kweken we in grote potten. We hebben gemerkt dat de planten die in het voorjaar worden gestekt dan een betere winterknop vormen. Dit in tegenstelling tot de kleine 9 cm pot, waarvan men in september een prachtig bloeiende plant in de grond zet, die soms geen winterknop heeft en dus ten dode opgeschreven is. De prijs ligt dus iets hoger! Sommige, zoals P. polymorphum en P. kahil kunnen zelfs uitgesproken slechte standplaatsen, zoals droge schaduw verdragen. Zeker de laatste is een betrouwbare bodembedekker op dat soort plekken en zou veel meer gebruikt moeten worden.