Archief Echinacea paradoxa - Rode zonnehoed Asteraceae |
Standplaats: zon Kleur: donkergeel Bloeitijd: juli - sept. Hoogte: 80 cm Planten per m²: 9 |
VanwVanwege de gele bloemen is dit het buitenbeentje binnen dit geslacht dat vroeger Rudbeckia heette. Toch zie je aan de hele plantopbouw dat we met een Echinacea te maken hebben. De lange, sierlijk naar beneden afhangende bloemblaadjes die rondom een prominent bruinrood hangen zijn duidelijk niet van een Rudbeckia. Goede plant die tot nu toe probleemloos groeit. Toen we de moerplanten eens opgroeven stonden het jaar daarop op de oude plek weer E. paradoxa. Ze waren gewoon weer vanuit de wortels uitgelopen. Dit is de soort die verantwoordelijk is voor alle nieuwe kruisingen en kleuren die we nu in dit geslacht kennen. |
ECHINACEA algemeen M63 M12 Bijzonder waardevolle planten, die niet alleen onmisbaar zijn voor elke tuin, maar ook voor vlinders die er massaal op afkomen. Ze komen uit Noord-Amerika en het zijn van nature droogteminnende planten. De planten zijn van oudsher bekend om hun medicinale eigenschappen, waar vooral de Rode Zonnehoed, E. purpurea voor gebruikt wordt. Maar ook E. angustifolia en E. pallida worden in mindere mate voor dit doel gebruikt. Wij tuiniers kennen ze vooral als waanzinnig geliefde sierplant, vooral door de alsmaar toenemende stroom van nieuwe cultivars. Ze zijn alle kwekersrechtelijk beschermd en worden ons als het ware opgedrongen. De meeste zijn ronduit teleurstellend. Meer dan driekwart van de nieuwe rassen zijn niet goed. Vaak hebben ze ongezond kronkelende bladeren en stengels (teveel hormonen gebruikt in het lab?) Veel rassen groeien in ons klimaat niet en zijn te slap. Anderen bloeien het eerste jaar wel goed, maar het tweede jaar zijn ze maar half zo hoog met de helft van de bloemen en bijna alles is het derde jaar kapot. Heel verhelderend is in dit opzicht de veldkeuring 2016-2018 die tegelijkertijd op Wisley, in Boskoop en in Polen gehouden wordt. Ik mocht er bij zijn om te keuren en het algehele beeld is glashelder. Bijna alle cultivars met zgn. traditionele kleuren d.w.z. purperroze en wit zijn goed. De dubbele vallen qua groeiwijze massaal door de mand en dan zijn er nog een paar uitzonderingen, d.w.z. nieuwe kleuren die toch goede doorlevende planten opleveren. In onderstaand aanbod worden de beste aangeboden en dat zijn opvallend vaak niet de nieuwste. |