Stachys orientalis (S. alpina)

Standplaats: zon

Kleur: weinrood

Bloeitijd: juni - aug.

Hoogte: 50 cm

Planten per m²: 7

Een naam die we niet echt kunnen traceren, want dit zou een synoniem van S. alpina moeten zijn, maar dat is een heel andere plant. De plant lijkt een beetje op S. officinalis met een dichte mat van smalle, diep generfde en gezaagde blaadjes. Daarboven vullen aren van wijnrode bloemen de leegte op. De aren zien er dik uit omdat de nog donkerder gekleurde schutblaadjes heel dicht op elkaar zitten. Een mooie plant die nog ontdekt moet worden. Wie de juiste naam weet mag het zeggen.

STACHYS algemeen

De Nederlandse naam Ezelsoor geldt voor de meest bekende en dat is die bodembedekker met dat grijze, viltige blad. Nog steeds is er geen betere grijsbladige bodembedekker die je in de border ook nog prima gebruiken kan. Afgezien van deze, die graag op droge grond staat, zijn de overige soorten zeer gemakkelijke planten die geen bijzondere eisen stellen. Eén van de bekendste is Stachys officinalis 'Hummelo', wat een wereldplant geworden is. Je kunt ze jaren vast laten staan, alhoewel ze na een jaar of 8 een beetje hoog op de poten komen te staan. Dan wordt het tijd om ze te scheuren. Wist U dat deze mooie Stachys officinalis, Betonie, oorspronkelijk een inheemse plant was die praktisch uitgestorven is. De Bosandoorn (S. sylvatica ) en de Moerasandoorn (S. palustris) zijn in ons land algemene soorten, maar wat minder geschikt voor de tuin. Ze kunnen erg woekeren. Uit de naamgeving kom ik nog steeds niet. Wat we altijd onder S. monieri kweekten moet nu Stachys officinalis worden. En als we de Engelse Plantfinder volgen moeten we deze nu Betonica officinalis noemen.