Hier is wat naamgeving betreft nogal wat unieks gebeurd. Niet alleen de Latijnse naam gaat veranderen, maar ook de Nederlandse! Het vertrouwde Schizostylis is veranderd naar Hesperantha. De oude Nederlandse naam Kafferlelie wordt terecht opgeheven. Nu heeft de nieuwe officiële lijst van Nederlandse namen Moerasgladiool voorgesteld. Sorry, maar daar gaan we niet in mee. Deze planten doen het zeker zo goed op droge grond! Wij verkiezen de oude Nederlandse naam Wintergladiool zoals die al in het boek van Bergmans van 1928 voorkomt. De laatste winters komt het regelmatig voor dat de plant nog eind december-januari bloeit. Het zijn opmerkelijke, uit Zuid-Afrika stammende planten, vooral omdat ze net voor de eerste herfstvorst bloeien, in een tijd dat alles afsterft. De kleurrijke bloemen lijken nog het meest op een kleine Gladiool. Volgens de boeken is dit dus een plant die graag 's zomers op vochtige, zelfs natte gronden staat, maar de plant is enorm tolerant. Verschillende rassen staan al jaren bij ons op de moederbedden en bloeien desondanks fantastisch. Ze moeten dan wel goede voedselrijke grond hebben. De eerste winter na het planten moeten ze met een bladerdek beschermd worden, daarna redden ze het in normale winters met gemak. Planten die jaren vast staan gaan op een gegeven moment wat slechter bloeien. Dan zitten de scheuten elkaar in de weg. Rooi ze in de lente op en plant de dikste scheuten op een nieuw stuk grond, rijk van compost voorzien. We bieden een aantal uitzonderlijk winterharde selecties aan die vanaf 1996 buiten staan en ook de winters van 2008-'12 overleefd hebben.