A-Z Genera Species Reset






Archief

Schizostylis coccinea 'Tambara' - Wintergladiool

Iridaceae

Schizostylis coccinea 'Tambara'

Schizostylis coccinea 'Tambara'

Schizostylis coccinea 'Tambara'


Standplaats:   zon

Kleur:   helderroze

Bloeitijd:   aug. - nov.

Hoogte:   60 cm


Een ras wat in het wild in het vroegere Rhodesië uitgekozen werd (1970) vanwege de vroege bloei. Dat is een belangrijk punt bij dit soort planten, we willen dat ze zo lang mogelijk bloeien voordat de eerste scherpe nachtvorst zich aandient. Het is een flinke groeier, want op onze lichte humeuze zandgrond worden snel flinke matten gevormd. Vanaf september openen dan de in het oog lopende helderroze bloemen. Bijzonder dat een plant die oorspronkelijk uit het tropische Zimbabwe komt, hier al sinds 1990 ongeschonden op de moederbedden staat. We dekken hem nooit meer af.



SCHIZOSTYLIS algemeen

Hier is wat naamgeving betreft nogal wat unieks gebeurd. Niet alleen de Latijnse naam gaat veranderen, maar ook de Nederlandse! Het vertrouwde Schizostylis is veranderd naar Hesperantha. De oude Nederlandse naam Kafferlelie wordt terecht opgeheven. Nu heeft de nieuwe officiële lijst van Nederlandse namen Moerasgladiool voorgesteld. Sorry, maar daar gaan we niet in mee. Deze planten doen het zeker zo goed op droge grond! Wij verkiezen de oude Nederlandse naam Wintergladiool zoals die al in het boek van Bergmans van 1928 voorkomt. De laatste winters komt het regelmatig voor dat de plant nog eind december-januari bloeit. Het zijn opmerkelijke, uit Zuid-Afrika stammende planten, vooral omdat ze net voor de eerste herfstvorst bloeien, in een tijd dat alles afsterft. De kleurrijke bloemen lijken nog het meest op een kleine Gladiool. Volgens de boeken is dit dus een plant die graag 's zomers op vochtige, zelfs natte gronden staat, maar de plant is enorm tolerant. Verschillende rassen staan al jaren bij ons op de moederbedden en bloeien desondanks fantastisch. Ze moeten dan wel goede voedselrijke grond hebben. De eerste winter na het planten moeten ze met een bladerdek beschermd worden, daarna redden ze het in normale winters met gemak. Planten die jaren vast staan gaan op een gegeven moment wat slechter bloeien. Dan zitten de scheuten elkaar in de weg. Rooi ze in de lente op en plant de dikste scheuten op een nieuw stuk grond, rijk van compost voorzien. We bieden een aantal uitzonderlijk winterharde selecties aan die vanaf 1996 buiten staan en ook de winters van 2008-'12 overleefd hebben.