Silphium mohrii

Standplaats: zon

Kleur: zwavelgeel

Bloeitijd: juli - okt.

Hoogte: 150 cm

Planten per m²: 5

Het heeft een paar jaar geduurd, maar nu is deze fantastische plant dan toch door het grote publiek ontdekt. Het is niet voor niets nu onze meest verkochte soort geworden. Vanaf het moment dat het dichte borstelachtig behaarde blad omhoogkomt tot de droge zaadstanden vroeg in de winter is de plant aantrekkelijk. De grote, zijdeachtig glanzende zwavelgele bloemen beginnen in juli te bloeien en dat gaat door tot de vorst, omdat de planten bovenin rijkelijk vertakken. Het leuke is ook, maar dat hebben bijna alle Silphiums gemeen, dat de bloemknoppen er heel curieus uitzien. De kelkblaadjes zijn zo gevormd dat ze wel op een klein groen roosje lijken. Heel leuk om te zien. In onze schrale puintuin wordt deze Silphium zo'n anderhalve meter hoog en doet het na al die jaren nog steeds goed. In de moederbedden, die goed bemest zijn wordt ze wel twee meter, soms moet ze hier iets gesteund worden. Geef hem dus liever een zonnig plekje dat aan de schrale kant is, dan heb je geen omkijken naar deze werkelijk schitterende plant.

SILPHIUM algemeen

Wij noemen het hele geslacht Kompasplant, maar dat geldt eigenlijk alleen voor de wonderschone S. laciniatum waarvan opgerichte grondstandige bladeren zich in een noord-zuidstand richten om bladverbranding te voorkomen. Zover we weten zijn alle Silphiums geel, maar er wordt in de literatuur gesproken over S. albiflorum. Dat zou nog best leuk zijn. Silphium lijdt erg onder het imago van grof en groot. Misschien valt S. perfoliatum wel onder deze noemer, maar deze plant staat al wel tientallen jaren te pronken in de beroemde lange border van Great Dixter. Verder ontdekken we steeds meer werkelijk fantastische soorten met dank aan Cassian Schmidt die een prachtig artikel in Gartenpraxis (12-2015) aan dit geslacht wijdde. Hij schrijft onder meer dat er in de VS planten gevonden zijn die meer dan 150 jaar oud waren! De planten hebben allemaal gemeen dat ze geen, lees totaal geen problemen kennen. Ziektes zijn ze vreemd, droogte deert ze niet en ze leven dus langer dan wij. Het enige wat je eropaf zou kunnen dingen is, dat je bij bepaalde soorten af en toe een zaailing zal vinden. Alle onze Silphiums staan in grote potten.