Al naar gelang de opvattingen van botanici zijn er één tot drie soorten, waarvan de soort R. officinalis alles domineert. Het is het bekende kruid, dat in Nederland in het verleden net niet betrouwbaar winterhard was, alhoewel er in beschutte binnentuinen al heel oude exemplaren voorkomen. Tegenwoordig kunnen we ze met een gerust hart buiten planten, zolang de standplaats maar zonnig is en de grond doorlatend. Schrale vorstwind in combinatie met zon is funest voor het wintergroene naaldachtige blad. Het zou maar zo kunnen dat volgzame kwekers deze overbekende plant nu aanbieden onder de naam Salvia rosmarinus. Dit is namelijk wat een groepje botanici besloten heeft en ze zijn het dit keer aardig eens. Gaan we dit pikken of zijn ze nu echt te ver gegaan? Hopelijk is dit een kantelpunt en laten we massaal de vele naamsveranderingen voor wat ze zijn.