Archief Podophyllum peltatum - Voetblad Podophyllaceae |
Standplaats: halfschaduw-schaduw Kleur: wit Bloeitijd: mei - juni Hoogte: 50 cm Planten per m²: 7 |
De 'Mayapple' uit Noord-Amerika is de enige Noord-Amerikaanse soort en kan in de bossen uitgebreide kolonies vormen. Daar zorgen de kruipende wortelstokken wel voor. In cultuur is het toch een vrij langzame groeier met groot gelobd blad en grote, crèmewitte, knikkende bloemen in de bladoksels. Dit in tegenstelling tot de staande bloemen in P. hexandrum. Daarna groeien de vrij kleine, groene vruchten langzaam uit tot best wel opvallende gelige 'appeltjes'. Die zijn eetbaar. Als ze in vochtige humeuze grond staan en ze hebben de tijd, dan kan deze plant ook in de tuin flinke bestanden maken. |
PODOPHYLLUM algemeen Langzaam groeiende planten, behorend tot de familie der Berberisachtigen, al zou je dat niet verwachten. De twee bekendste soorten P. hexandrum en P. peltatum zouden nu onder het geslacht Sinopodophyllum moeten gaan vallen. Het mooie, soms gemarmerde blad, de opvallende bloemen en de minstens zo fraaie vruchten staan borg voor een zeer aantrekkelijke plant. Goed voor een niet te winderige plek in de schaduw. Werden er sinds mensenheugenis maar twee soorten aangeboden, tegenwoordig vindt men in China spectaculair getekende bladvormen die onder fraaie cultivarnamen aangeboden worden. Ze zijn heel mooi, maar ze missen één belangrijke eigenschap: ze vormen niet de decoratieve vruchten zoals de botanische soorten natuurlijk wel doen. Sommige Chinese soorten zouden nu tot het geslacht Dysosma horen, maar de laatste Engelse plantenvinder schaart ze gelukkig weer onder Podophyllum. Deze bijzondere Chinese soorten worden door sommige kwekerijen wel aangeboden, maar ze worden nog wel eens uit China geïmporteerd. Wij hebben het sterke vermoeden dat ze uit het wild gestoken worden en doen daar dus niet aan mee. Heel langzaam kweken we partijtjes op die we in de toekomst willen aanbieden. |