Dit geslacht wat bijna niemand kent, behoort tot de primitiefste coniferen en legt als het ware een link tussen deze groep en de bloeiende planten. Er schijnen zo'n 40 soorten te bestaan die volgens mij nauwelijks uit elkaar te houden zijn. Je herkent ze aan hun gedraaide biesachtige ronde loof dat net als bij Paardenstaart gemakkelijk op de geledingen afbreekt. Wees niet bang dat het zo'n woekeraar is als Paardenstaart! Dit zijn eigenlijk miniheestertjes, wintergroen, die zich uiterst beschaafd gedragen. De bloempjes zie je nauwelijks, evenmin als de blaadjes die gereduceerd zijn tot schaalachtige schubjes. Als je er een paar bij elkaar zet, krijg je in de herfst mooie rode bessen. Volledig winterhard en doet het op elk zonnig plekje.