Stachys discolor (S. nivea) - Andoorn - - ezelsoor Lamiaceae |
Standplaats: zon Kleur: wit Bloeitijd: juni - aug. Hoogte: 40 cm
|
Vroeger hebben we dit leuke, pretentieloze plantje aangeboden onder S. monieri 'Alba' wat een ongeldige naam is. Maar ook het synoniem S. nivea die dicht wollig behaard moet zijn klopt niet. Onze plant vormt matjes van donkergroene, wat gerimpelde blaadjes met daarboven stevige, roomwitte aartjes. Je zou hem zo voor een witte Brunel kunnen verslijten, ware het niet dat de aartjes slanker en hoger zijn. |
STACHYS algemeen De Nederlandse naam Ezelsoor geldt voor de meest bekende en dat is die bodembedekker met dat grijze, viltige blad. Nog steeds is er geen betere grijsbladige bodembedekker die je in de border ook nog prima gebruiken kan. Afgezien van deze, die graag op droge grond staat, zijn de overige soorten zeer gemakkelijke planten die geen bijzondere eisen stellen. Eén van de bekendste is Stachys officinalis 'Hummelo', wat een wereldplant geworden is. Je kunt ze jaren vast laten staan, alhoewel ze na een jaar of 8 een beetje hoog op de poten komen te staan. Dan wordt het tijd om ze te scheuren. Wist U dat deze mooie Stachys officinalis, Betonie, oorspronkelijk een inheemse plant was die praktisch uitgestorven is. De Bosandoorn (S. sylvatica ) en de Moerasandoorn (S. palustris) zijn in ons land algemene soorten, maar wat minder geschikt voor de tuin. Ze kunnen erg woekeren. Uit de naamgeving kom ik nog steeds niet. Wat we altijd onder S. monieri kweekten moet nu Stachys officinalis worden. En als we de Engelse Plantfinder volgen moeten we deze nu Betonica officinalis noemen. |