Een favoriet van ons, omdat Polypodium vulgare in de ons omringende bossen nog hier en daar groeit, soms in zeer droge eikenwallen. Op de Hoge Veluwe zie je soms cirkels met eikvarens waarvan je je afvraagt hoe lang ze daar al groeien. Het zou maar zo een paar honderd jaar kunnen zijn. Maar ze groeien ook in het vermolmde hart van oude wilgen in de uiterwaarden. In de duinen op de Waddeneilanden, op de gekste plaatsen vind je ze! Beroemd zijn de gestapelde muurtjes in noord Engeland en Wales, waar het bovenste deel vol gegroeid is met deze varen. Met hun wortelstokken houden ze de boel bij elkaar. Dit is de meest wintergroene varen die je je maar kan bedenken, het blad blijft bij de strengste vorst nog groen. Denk erom dat de nieuwe bladen pas rond de langste dag verschijnen. Pas dan sterft het oude loof af. Dus midden in de zomer lijkt het of de plant doodgaat, maar maakt u zich geen zorgen, in september is hij weer helemaal groen.