Deze nieuwe Nederlandse naam geeft goed weer hoe de plant er uitziet. Het is een licht kruipende plant uit de familie der Lelieachtigen met wintergroen grasachtig loof. De bloemen lijken sprekend op die van Blauwe Druifjes. Vanwege zijn compacte wintergroene loof in Amerika veel gebruikt als randplant. Vaak krijgen we klachten dat ze niet of nauwelijks bloeien. Enerzijds heeft dat te maken met de keuze van de juiste cultivar. De witte cultivar 'Monroe White' krijg je alleen maar na een warme zomer en milde herfst in bloei. Anderzijds komt de standplaats best wel nauw. Het beste bloeien ze in niet al te droge grond, rijk van humus in lichte schaduw. Op het heetst van de dag iets schaduw is een pre. De bloei ligt trouwens extreem laat, soms tot november toe. Al met al een plant die we niet kunnen missen.