Als Spaanse Zuring werd dit gewas vroeger wel gegeten, er waren zelfs verschillende rassen van! Je zou het nu beter als wildgroente of als een vergeten groente kunnen bestempelen, maar deze wordt nu ras ontdekt. De jonge fris zuur smakende bladeren worden aan salades, sauzen en soepen toegevoegd en ook aan eiergerechten. Ze zijn bij dit ras wat vleziger en knapperiger dan bij de wilde soort. Ook mooi om te zien, want de zo goed als wintergroene, speenvormige bladeren zijn met een zilvergrijze waas overdekt.