Er zijn weinig planten die zo strikt symmetrisch opgebouwd zijn als de inheemse Eenbes. Dat begint al bij het ontluiken. De vier bladen staan in een krans halverwege de stengel. De geelgroene bloem is viertallig en bestaat uit vier smalle bloemblaadjes met daarboven de binnenste bloembladen, ook weer vier die wat breder zijn. De acht meeldraden die geel van kleur zijn, steken hier scherp tegen af. In de herfst volgt de grote, giftige, zwarte bes, die echter zo bitter smaakt dat je hem niet opeet. Een geheimzinnige bosplant die elk jaar een stukje groter terugkomt. Ga eens in mei naar het Thijssepark. Daar staan ze bij duizenden.