A-Z Genera Species Reset






Archief

Echinacea sanguinea - Rode zonnehoed

Asteraceae

Let op! U bevindt zich in het archief, deze planten zijn niet te koop!

Echinacea sanguinea

Echinacea sanguinea

Echinacea sanguinea


Standplaats:   zon

Kleur:   purperroze

Bloeitijd:   juli - okt.

Hoogte:   80 cm

Planten per m²:   9


De meest zuidelijk voorkomende soort van de V.S., maar gelukkig perfect winterhard. Een zeldzame plant in de natuur, maar ook in cultuur! De bladrozetten bestaan uit lange dunne, zeer borstelig behaarde bladeren. De bloemblaadjes zijn dun en lang en bij dit soort iets gedraaid wat een grappig effect geeft. Ze hangen zwierig naar beneden. De buisbloemetjes, die de kegel vormen zijn bij deze soort bloedrood. Misschien is onze vorm iets donkerder van kleur dan die uit het wild, maar daar is hij alleen maar mooier door. Zet hier jammer genoeg geen zaad, dat zou trouwens ook kruisen met de andere Echinacea's op de kwekerij. We moeten deze meest bewonderde soort van de kwekerij door stek vermeerderen en dat betekent dat er maar mondjesmaat planten beschikbaar zullen zijn.



ECHINACEA algemeen

M63 M12 Bijzonder waardevolle planten, die niet alleen onmisbaar zijn voor elke tuin, maar ook voor vlinders die er massaal op afkomen. Ze komen uit Noord-Amerika en het zijn van nature droogteminnende planten. De planten zijn van oudsher bekend om hun medicinale eigenschappen, waar vooral de Rode Zonnehoed, E. purpurea voor gebruikt wordt. Maar ook E. angustifolia en E. pallida worden in mindere mate voor dit doel gebruikt. Wij tuiniers kennen ze vooral als waanzinnig geliefde sierplant, vooral door de alsmaar toenemende stroom van nieuwe cultivars. Ze zijn alle kwekersrechtelijk beschermd en worden ons als het ware opgedrongen. De meeste zijn ronduit teleurstellend. Meer dan driekwart van de nieuwe rassen zijn niet goed. Vaak hebben ze ongezond kronkelende bladeren en stengels (teveel hormonen gebruikt in het lab?) Veel rassen groeien in ons klimaat niet en zijn te slap. Anderen bloeien het eerste jaar wel goed, maar het tweede jaar zijn ze maar half zo hoog met de helft van de bloemen en bijna alles is het derde jaar kapot. Heel verhelderend is in dit opzicht de veldkeuring 2016-2018 die tegelijkertijd op Wisley, in Boskoop en in Polen gehouden wordt. Ik mocht er bij zijn om te keuren en het algehele beeld is glashelder. Bijna alle cultivars met zgn. traditionele kleuren d.w.z. purperroze en wit zijn goed. De dubbele vallen qua groeiwijze massaal door de mand en dan zijn er nog een paar uitzonderingen, d.w.z. nieuwe kleuren die toch goede doorlevende planten opleveren. In onderstaand aanbod worden de beste aangeboden en dat zijn opvallend vaak niet de nieuwste.