A-Z Genera Species Reset






Archief

Echinacea purpurea 'Coconut Lime' - Rode zonnehoed

Asteraceae

Let op! U bevindt zich in het archief, deze planten zijn niet te koop!

Echinacea purpurea 'Coconut Lime'

Echinacea purpurea 'Coconut Lime'

Echinacea purpurea 'Coconut Lime'


Standplaats:   zon

Kleur:   dubbel wit

Bloeitijd:   juni - sept.

Hoogte:   70 cm

Planten per m²:   7


Wie een aantal jaren had beweerd dat er een dubbele witte Echinacea uit zou komen, zou voor gek verklaard zijn. Toch is, waarschijnlijk door te kruisen met de dubbele 'Razmattazz' een bijzonder spectaculaire plant ontstaan met volledig gevulde pomponachtige bloemen. Dat komt omdat het hart volledig is opgevuld door de buisvormige lintbloempjes die van onder naar boven opengaan, waardoor uiteindelijk een bijna Gerbera-achtige bloem ontstaat. Zeker als het gevulde hart nog enigszins groen is, is dit een bijzonder gezicht. Het enige wat er normaal uitziet zijn de witte lintbloemen die onder aan deze krans staan. Zo'n bloem haat je, of je wordt er verliefd op. Een tussenweg bestaat niet.



ECHINACEA algemeen

M63 M12 Bijzonder waardevolle planten, die niet alleen onmisbaar zijn voor elke tuin, maar ook voor vlinders die er massaal op afkomen. Ze komen uit Noord-Amerika en het zijn van nature droogteminnende planten. De planten zijn van oudsher bekend om hun medicinale eigenschappen, waar vooral de Rode Zonnehoed, E. purpurea voor gebruikt wordt. Maar ook E. angustifolia en E. pallida worden in mindere mate voor dit doel gebruikt. Wij tuiniers kennen ze vooral als waanzinnig geliefde sierplant, vooral door de alsmaar toenemende stroom van nieuwe cultivars. Ze zijn alle kwekersrechtelijk beschermd en worden ons als het ware opgedrongen. De meeste zijn ronduit teleurstellend. Meer dan driekwart van de nieuwe rassen zijn niet goed. Vaak hebben ze ongezond kronkelende bladeren en stengels (teveel hormonen gebruikt in het lab?) Veel rassen groeien in ons klimaat niet en zijn te slap. Anderen bloeien het eerste jaar wel goed, maar het tweede jaar zijn ze maar half zo hoog met de helft van de bloemen en bijna alles is het derde jaar kapot. Heel verhelderend is in dit opzicht de veldkeuring 2016-2018 die tegelijkertijd op Wisley, in Boskoop en in Polen gehouden wordt. Ik mocht er bij zijn om te keuren en het algehele beeld is glashelder. Bijna alle cultivars met zgn. traditionele kleuren d.w.z. purperroze en wit zijn goed. De dubbele vallen qua groeiwijze massaal door de mand en dan zijn er nog een paar uitzonderingen, d.w.z. nieuwe kleuren die toch goede doorlevende planten opleveren. In onderstaand aanbod worden de beste aangeboden en dat zijn opvallend vaak niet de nieuwste.