Een ruim tweehonderd soorten tellend geslacht uit Amerika, waarvan ik er al gauw een 30 soorten op de Floron Verspreidingsatlas tegenkom die in Nederland verwilderd zijn. Daarvan is de bekendste de hoge tweejarige Grote Teunisbloem die je niet alleen op verstoorde grond, zoals bouwterreinen of stortplaatsen tegenkomt, maar ook in tuinen. Daar hoef je niets aan te doen, ze handhaven zich door zich elk jaar sterk uit te zaaien. Aan de andere kant zijn er veel doorlevende soorten die meestal veel fijner van uiterlijk zijn en aanmerkelijk minder uitbreidingsdrang hebben. Ook is de kleur geel niet altijd vanzelfsprekend, want er zijn nu ook goed winterharde roze bloeiende soorten. Wat ze wel allemaal gemeen hebben is de opmerkelijke eigenschap om hun bloemen pas tegen de namiddag of avond te openen. Ze geuren dan vaak heerlijk. Teunisbloemen groeien gemakkelijk op elke, niet te natte, zonnige plek.