Eindelijk hadden we via een zaaduitwisseling wat zaad van deze vreemde Eryngium gekregen. Het is een buitenbeentje binnen het geslacht want hij groeit oorspronkelijk op natte gronden en moerassen in de oostelijke VS. Zeer zelden vind je hem daar in cultuur, laat staan hier. De opgaande, bovenin goed vertakte stengels groeien maar door en door totdat ze in vochtige grond de anderhalve meter bereiken. Maar voor die tijd zien we al maanden van tevoren de aanleg van de bloemknoppen zitten. Ze worden maar heel langzaam groter totdat ze eindelijk in september opengaan. Hier waren ze heel bleekblauw, later tot op het witte af, omgeven door stekelige schutblaadjes. Een plant dus die maanden mooi blijft en bijzonder decoratief is om te zien. Wij hadden al snijbloemenkwekers op bezoek die er een moord voor wilden doen. Jammer is wel dat de plant kortlevend is, misschien wel tweejarig. Win dus wat zaad, in december gezaaid, kiemt het gemakkelijk het volgende voorjaar. Heel erg de moeite waard!