Het Barbarakruid komt met vier soorten in Nederland voor, waarvan de meeste heel algemeen. De naam stamt uit de Middeleeuwen toen men de plant naar Sint Barbara, een heilige noemde. Waar het ons om te doen is, is het Gewoon Barbarakruid waar het groene blad destijds in de winter al gegeten werd vanwege het hoge gehalte aan vitamine C. (scheurbuik) In tuinen wordt veelal de bonte vorm gekweekt.